Sanki dün gibi herşey; Çocukluğumuzdan kalan ne varsa dün gibi, O kadar yakın yani, o kadar dibimizde hala, çıplak ayaklar, uçuşan balonlar, ayrandan bıyıklar, kocaman kucaklaşmalar, zır zır ağlamalar, sevmeler, mıncıklamalar önüne gelen tüm sokak hayvanlarını korkusuzca, Ve korkmamalar karanlıktan,çünkü yoktu bizim çocukluğumuzda karanlıklarda öcülerden başka korkacak yaratıklar, bakkala tek başımıza gidelim diye annenin eteklerine yapışmacalar, adam sanardık ya kendimizi paranın üstünü bakkal amcadan alıp tamı tamına eve getirince. Yoktu o zaman tabi bir ekmek almaya çıkınca canımızı alacak yalakalar... Sanki dün gibi herşey ve iki tane dün, biri uzak biri yakın bu kadar ayrık olmamalıydı birbirine. Nerede o ufacık bir yalan söylesek bile öğretmenlerimizden yediğimiz azarlar; öğrenci dediğin yalan söylemez, arkadaşını gammazlamaz, kopya çekmez; dürüst olmalıydı yani bugünki eski çocuklar.. Hani nerede şimdi; o birbirine her defasında bir kitap hediye ettiğimiz y...