RUH YUTAN


Çok özledim sesini. Hava da serinledi bu aralar. Isınmıştı oysa. ben çok sıcak havaları sevmem zaten bilirsin, hırkalarım var benim. Biraz rüzgar biraz serin iyi gelir ruhuma. Saçlarımı açamıyorum hala illa bir lastik parçasının kolları arasına hapsedeceğim onları. Kızıyorum kendime bu hususta; saçlar, rüzgarlarda savrulmalı. Biliyor musun içimin kısık sesli böceği hiç susmuyor. Bazen o kadar çok konuşuyor ki artık ben duymuyorum onu, sebepsiz bir kulak çınlaması gibi yüreğimin içinde her yere benimle birlikte geliyor. Israrla bir şey anlatmaya çalışıyor ama benim şarteller kapandı bir kere açmak zor. Eskiden kendimle daha çok konuşurdum. Minik kısık sesli gönül böceğimin söyleyecek bir şeyleri olurdu hep. Zaman biraz ıssızlaştırıyor insanı sanırım..Bazen kalabalıklara karışayım diyorum sonra bir bakıyorum sadece dudakları oynuyor insanların ve ben hiç ses duymuyorum. Gülüyorum, gülümsüyorum daha doğrusu; yüzümde genel geçer bir gülümseme, kalbim ve kafam kim bilir nerelerde öylece oturuyorum.. Hayat bizim ona yüklediğimiz anlamlarla koca bir yaşam haline dönüşüyor. Şu da bir gerçek ki bu anlamları habire üretmeye çalışıp durmak çok yorucu. Özünüze dönün, güç sizin içinizde, aşkın kendisi sizsiniz, siz iyi olun herşey güzel olacak zırvalarına da artık çok doydum. Manzaralar seyret, yağmurda ıslan, rüzgarın tadını çıkar, fırtınalı havalara bayıl; sonra? Meşgaleler, hayat gailesi, çevrenizi saran farkındasız, az bilen her boku bilirlere laf anlat... Peki biz mumlarımıza, müziğimize, deliliklerimize, çılgınlıklarımıza nasıl sahip çıkıcaz.... Aşk herşeye dair ama aşk içimizde mi....Nerede? Neye, kime aşk? Aşk, olduğu gibi kabullenmek mi yoksa ; yada olduğu gibi kabullenebileceklerimiz mi aslında nasıl ruhlar olduğumuzun ip uçlarını veriyor.. Ruh yutan kılıcım neredesin, kimleri hapsettin içine?             
Yer: Güre, 10300 Edremit/Balıkesir, Türkiye

Yorumlar

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

 Sana yazmak istedim. Uzun zamandır düşünüyorum sana yazmayı ama bir türlü fırsat yaratamamıştım. Fırsat derken şu anda da yatağımda öylece uzanıyprum, aslında çok da çaba harcamadım. Hani fırsat yaratmak çaba gerektirir ya. Ya da belki ruhumda bir boşluk bu kadar ayyuka çıkmamıştı yirmi senedir.  Seni çok özledim. İlişkiler hakkında ne zaman kiminle böyle biraz entellektüel biraz flört birazda bilmişlik kokan sohbetlere girsem, hep sen geliyorsun aklıma. Anlattığım sen oluyorsun ne senin haberin var ne onların. Ter kokusu diyorum,, sokacaksın burnunu kolunun altına, al sana dünyanın en şefkatli en narin en güven veren yeri burası işte. Aşık olduğunun ter konusu burnuna yuva gibi kokar diyorum, pek de anladıkları yok...  Sana sarılmaya aşık olmuştum ben biliyor musun. Fırında tavuk yapmıştın bana. Sonra öyle yarım yarım cümleler kurduk çekingen düşlerimizde belki kendimizce bir dünya kurduk.  Uyusak olmaz,  uyku kendine düşman. Rüya gerçek dünya sanki elden ne g...
Devamı

EN SEVDİĞİNİ ACITIRMIŞ İNSAN

En sevdiğini acıtırmış insan hiç usanmadan, En sevdiğine geçermiş nazı, En sevdiğine dönermiş sırtını acımadan.. Yaralarını, yapraklarını dökermiş sonbaharda onun kucağına sanki hiç terkedilmeyecekmiş gibi tüm sırlarını tüm varlığını emanet edermiş sevdiğine.. Ama yaşam sırtımızdan geçinmeye devam etmekte. Tüm değerli anıları döküyor eteklerinden birer birer, tüm yaşananları sokuyor gözüne sırası geldikçe.. Herkes var herkes burada sanki, bir gölge gibi etrafında dolanmakta, sırtından vurmakta.. En sevdiğini bile kandırıyormuş zaman. aklını çeliyor, kalbine giriyormuş sevdiğinin, ve böylece en sevdiğini acıtıyor insan hiç usanmadan.. oysa ben güzel güllerle donatılır sanıyordum o şirin bahçeleri ve keyifli yaz akşamlarından kalma olmalıydı tüm geceler. Şimdi sana ne desem boş en sevdiğim, demek ki bir bir yok oluyormuş o lila rengi tatlı hayaller. Deniz kokusu saçlar kokmaz, ağaç yeşili gözler bakmaz oluyormuş, silinip gidiveriyormuş tüm güzel sesler.. En s...
Devamı

MİNİĞİM

Bir kadeh şarap, mumlar, kitaplar, boş kağıtsız ve bir kurşun kalemsiz geçmedi hayat. Her düştüğünde yazarak ağlayarak ve umut ederek ayağa kalkan can şimdi bir başka canı barındırıyor içinde. Nasıl uzunca bir süre içsel yakınmalarından bahsettiyse kalemin, bundan sonra da uzunca bir süre o minicik, neye benzeyeceği nasıl bir ruhu olacağını hayal bile edemediğin minik yaratığının sende bıraktığı izlerden, ondan öğrendiklerinden bahsedeceksin.  ......Korktuğunu biliyorum ama korkma. O senin yanına geliyor, hayatına geliyor. Hani sana 'sevmek mi sevilmek mi?' diye sorduklarında hep 'sevmek' derdin ya,işte o sonsuza dek hiçbir karşılık beklemeden, fütursuzca, canın pahasına seveceğin miniğin geliyor. Korkma.Çoğu zaman sızısından avuçlarının içine sığdıramadığın minik yüreğini sonsuz bir kocamanlığa dönüştürecek, öğretecek, eğitecek, unutturacak, affettirecek, seni dünyanın en güçlü kadını yapacak miniğin içinde umutla büyüyor. Gerçekte kim olduğunu arayarak anlarını,zamanı...
Devamı